http://www.one.org
I'm all fried up over you.

Sunday, May 14, 2006
maraming heartbroken ngayon, kaya sasabay ako.

SUBTITLE: Mahirap magmahal ng taong di sayo. Masasaktan ka, kahit di dapat. Iiyak ka kahit di kayo. Pero mas masakit, yung alam mong di sya magiging sayo kahit anong gawin mo.

grabe. masaya sana ang buhay kung wala kang feelings. my eyes has room for tears tonight.

ang hiiiiiirap. tulad nga ng nasa subtitle ko, mahirap magmahal ng taong di sayo. it hurts eh, you know.

okie lang kung ibang tao eh. pero pag involved na yung mga malapit na sayo, nakakailang. nakakabaliw. gusto mo nang humantong sa isang masarap at masaklap na wakas ang lahat.

ang sakit sakit. mas masakit pa to, kumpara sa isa ko nanamang asaness story. mas masaklap ngayon kase fresh na fresh, at ako yung asaness dito. malupet na masakit.

sabi nga ni shimmer, 'wag ng balikan ang nakaraan.'
sabi nga ni kuya ej, 'wag na kaseng isipin yon.'
sabi nga ni biko, 'mag-move on na lang.'

osige, itry natin.. *kamay sa dibdib* pero, may mga X pa rin kayo. sobrang, ang hirap. pilitin ko mang makarecover, andun pa rin yung sakit, knowing na sobrang ang lalim ng naramdaman ko. at nauwi lang ang lahat ng lalim na to sa wala.

Every tear of sadness that we shed for a person we love is a capsule of memory that we have to leave behind. We fall in love so that we will learn; we get hurt so that we will become strong; and we cry so that we can let go and find our place in the life of someone who will love us the way we have loved.

waw. hanep sa quote. *elibs ka melai, ang drama mo. idol.* pero sa totoo lang, hindi ko gaanong ma-digest yang quote na yan. if these are the consequences we face when we love, I'd better not learn. fine, di ako nagsasalita ng tapos. it just hurts so much, right at this very moment, that I regret everything that I had said and done in the past. memories haunt me and only make my weariness worse. *aba english* ingles man yan, totoo pa ri't nanggagaling sa puso ko.

di ko lang ma-keri ang pain na kumokonsumisyon sakin ngayon. honestly, I don't even know why I'm feeling this way.

ang hirap. in a split second, everything can change. even the way I'm feeling for him. but then again, I'm glad that he doesn't have to know my suffering. sabihin pa nyang napakafeelingera ko, kamusta ka naman?!

kahit na nakaharap na sayo lahat, kelangan mo paring tiisin. kahit na ipinamumukha sayong di ikaw ang mahal nya, kelangan mo paring mag-nr.

at baket, sino ba ako para magreact?

siguro merong magsasabing napakaimmature ko. na everything is only a joke, a game. pwes, i-joke nyo mga mukha nyo. this is how I feel, and the more I suppress this pain, the crazier I get. wag nyo kong sisihin, dahil ito ang daing ng puso ko. I know I'm gullible when it comes to these things deeply sensitive to my emotions.

nakakafrustrate. di ko na alam ang gagawin. syet, ambigat sa mata. ganito pala yung feeling ng di mo mapigilan ang luha.

... You know I'll love you more from far away, and now that all I need is God.

I firmly believe that during these darkest of my days, I'll be needing my God. But can I continue, and love him from a distance?




Melai walked on the sunny side.
1:57:00 AM